Nederland. Een land van nuchtere mensen. Eerlijk, direct, en calvinistisch. Ik voel me hier vrij, maar toch zit er diep in mijn genen iets dat me soms tegenhoudt. Om zonder schuldgevoel uit de band te springen bijvoorbeeld. Iets dat me tegenhoudt om de controle te verliezen – langer dan één avond met drank.

In de jaren ’50 gooide Ramses Shaffy de ruiten van de Nederlandse bekrompenheid in, en in België deed Jacques Brel hetzelfde. Maar ook al is ondertussen het calvinistische huis afgebroken, de fundamenten zijn nog voelbaar.

In deze voorstelling ontmoet ik Shaffy en Brel in een uitgestorven café. We hebben het over onze jeugd, over vrijheid, ruiten ingooien (al dan niet je eigen), en identiteit. Natuurlijk vloeit de muziek rijkelijk, en blijft het feest niet uit.

[ Updates ontvangen over deze voorstelling? Stuur een mailtje naar info@yorickstam.nl ]

Teksten Ramses Shaffy, Jacques Brel, Yorick Stam

Spel Yorick Stam, Bart Rademakers (piano), George Janssen (contrabas), Marie-José Didderen-Sonneveld (cello)

Eindregie Jeek ten Velden